Hoewel we vaak anders doen voorkomen, bestaat ons brein niet uit één maar uit drie breinen: het cognitieve, het emotionele en het instinctieve brein. Ons cognitieve brein heeft zich pas vrij recent in de evolutie ontwikkeld. Het gedraagt zich echter als een dominant baasje die alles beter denkt te weten. De wijsheid van onze andere breinen raakt daardoor nogal ondergesneeuwd.
Het emotionele brein, met de bekende emoties bang, boos, blij en bedroefd, laat zich dan nog het meest horen. Bij voorkeur op ongepaste momenten. Rationeel gezien kunnen onze emoties de boel namelijk flink verstoren. Het emotionele brein houden we daarom liever in het gareel. Door even tot 10 te tellen. Onze diepere instincten om te vluchten, vechten of bevriezen, ontkennen we vervolgens het liefst al helemaal. Waarmee we ook de wijsheid van ons instinctieve brein of ook wel reptielenbrein, ontkennen.
Volgens de klassiek (rationele) opvatting bedenken we eerst iets, dan voelen we daar wellicht iets bij en vervolgens koppelen we daar een actie aan. We vergeten zo een wezenlijk deel van onze breincapaciteit te gebruiken. Een meer geïntegreerde inzet van ons brein brengt ons verder. Door weer meer te leren luisteren naar onze instincten, dan naar onze emoties daarbij en daar vervolgens een cognitieve conclusie aan te verbinden. In de volgorde zoals de evolutie onze hersens ook heeft ontwikkeld.